მას შემდეგ, რაც ისრაელმა ღაზა დატოვა 2005 წელს – დიახ, მთლიანად დატოვა – ჰამასმა ის ტერორისტების დასაყრდენად აქცია. ისრაელმა მთელი თავისი მშვიდობიანი მოსახლეობის ევაკუაცია მოახდინა, დაანგრია მისი დასახლებები და ღაზა პალესტინელებს გადასცა. რა მოხდა შემდეგ? გახდა თუ არა ღაზა მშვიდობისა და კეთილდღეობის შუქურა? არა. ჰამასმა კონტროლი 2007 წელს ძალადობრივი გადატრიალების შედეგად აიღო, ქუჩებში დახოცა თანამემამულე პალესტინელები. მას შემდეგ მათ მილიარდობით დოლარი დახარჯეს რაკეტებზე, ტერორისტულ გვირაბებსა და იარაღზე საავადმყოფოების, სკოლებისა და ინფრასტრუქტურის აშენების ნაცვლად.
ღაზა არ იტანჯება ისრაელის გამო. ღაზა იტანჯება, რადგან მისი ხელმძღვანელობა ჯიჰადს ანიჭებს პრიორიტეტს და არა თავისი ხალხის კეთილდღეობას. ბიბლია გვეუბნება იგავების 29:2-ში: „ როცა მართალნი არიან ხელისუფლებაში, ხალხი ხარობს, ხოლო როცა ბოროტი მართავს, ხალხი ოხრავს“. ღაზაში ბოროტები მართავენ.
ისრაელს აქვს უსაფრთხოების მკაცრი ზომები ღაზას ირგვლივ (რასაც პრო ჰამასის აქტივისტები “ბლოკადას” უწოდებენ) ერთი მიზეზის გამო: რათა ჰამასს არ მიეწოდოს კონტრაბანდული იარაღი, რომელიც გამოიყენება ისევ და ისევ ისრაელის მშვიდობიანი მოქალაქეების თავდასხმისთვის.
ამ აუცილებელი სიფრთხილის ზომების მიუხედავად, ღაზა კვლავ რეგულარულად იღებს ჰუმანიტარულ დახმარებას, ელექტროენერგიას და აუცილებელ საქონელს. იმავდროულად, ჰამასი თავის ხალხს შიშის, ჩაგვრისა და ტერორის გარდა არაფერს აძლევს.
წარმოიდგინეთ, რომ მექსიკას ნარკოკარტელი მართავს, რომელიც ათასობით რაკეტას უშვებს აშშ-ს ქალაქებზე. როდემდე მოითმენს ამერიკა ამას? ამერიკელები თავშეკავებისკენ მოუწოდებენ ერთმანეთს და მოთმინებისკენ?! არა, რა თქმა უნდა, ისინი მოსთხოვენ მთავრობასა და ჯარს კარტელის წაშლას და აღგვას პირისაგან მიწისა! მაგრამ როცა ისრაელი თავს იცავს ღაზელი ტერორისტებისგან ის დაგმობილი და გაკრიტიკებულია. თვალთმაქცობა სევდიანია.
